Bryce Canyon

Vandaag staan we vroeg op, want we gaan nog een ochtendwandeling maken in Zion, voordat we vertrekken naar Bryce Canyon National Park. Ik ben echt heel blij, want we gaan de Canyon Overlook trail doen en die wilde ik heel graag doen. Het is namelijk een korte wandeling en het uitzicht is spectaculair!
We vertrekken om 7 uur en het is een kwartier rijden. Gelijk bij de parkeerplaats zien we een steenbok staan op de rotsen. Heel gaaf om te zien! Gelukkig lukt het me om hem mooi op de foto te krijgen. 

Het wandelpad naar boven is best spannend op sommige stukken. Smalle paden langs de rotswand. Er is zelfs een stuk waarbij je over een brug loopt langs de rotswand. 

Vooral de oranje wanden zijn prachtig. We komen langs een stukje pad waar het erg smal en nat is, we moeten even moed verzamelen om hierover verder te gaan.

Het is het echter wel waard, want als we eenmaal bovenaan zijn en uitkijken over Zion, kunnen we in de vroege ochtend wel echt even genieten! We gaan met de groep op de rotsen zitten en maken foto's van elkaar. Van Charlie maak ik zelfs een foto waarop het lijkt alsof hij aan de rand hangt. 
Het is hier prachtig, we zijn de ochtend goed begonnen!

Terug op kamp moeten we eerst alle tenten nog afbreken en de bus weer inladen. Rond 9:30 uur vertrekken we richting Bryce Canyon. 

Onderweg stoppen we eerst bij red rock, een voorproefje van Bryce. We maken hier een korte wandeling, alles is zo rood, zo bijzonder om te zien.

Maar geen tijd om uit te rusten, want we vertrekken alweer naar Bryce. Als we hier eenmaal aankomen, zijn we diep onder de indruk! Er staan overal hoge rode rotsen, ze worden hoodoos genoemd. Als je goed kijkt zie je overal een figuur in. Dan weer een koningin, dan weer een aap of een olifant. 
We maken een wandeling naar beneden de vallei in van Bryce. We gaan naar beneden via wall street, een zig zag weg door een dunne kloof. Erg grappig om al die mensen onder je te zien krioelen. 
Naar beneden lopen gaat best snel, dus na een kwartier zijn we al beneden in de vallei, naar boven wordt straks een stuk zwaarder. 
Onderaan wall street komen we een vrouw tegen met een bolderkar met een kind erin. 'oh shit' is wat ze zegt! Ik vind het ook wel dom dat je naar beneden gaat met zo'n kar, je moet immers het hele stuk ook weer naar boven. 
Als we net de vallei binnen wandelen zien we een grote slang op de muur. Raynor maakt een paar mooie foto's, terwijl de slang over de muur glijdt. 

Door de vallei wandelen is heel bijzonder, er zijn hier veel bomen met rode schors. Charlie legt uit dat de schors naar vanille ruikt. Hoe roder de schors hoe sterker de geur. We ruiken net zolang aan de bomen totdat we eindelijk een boom hebben gevonden die echt naar vanille ruikt. Omdat we nu beneden lopen, zien we hoog boven ons de hoodoos. 

We maken een rondwandeling, dus we gaan via een andere weg omhoog. Dit pad is minder steil dan wallstreet, maar heeft wel hele mooie uitzichten over Bryce. Je ziet zelfs het stuk land waar de hoodoos zijn opgehouden.

Omdat het een behoorlijke klim is nemen we regelmatig pauze. Boven aangekomen zien we de rest van de groep en gaan we richting kamp. 

Het waait erg hard, waardoor het wel afzien is! De tent opzetten gaat erg moeizaam omdat het doek steeds wegvliegt. Ook wordt je steeds gezandstraald, want overal ligt hier zand. We zijn best vermoeid als we hier eenmaal klaar mee zijn.

Het wordt een pittige avond en nacht, want het waait heel erg en wordt vannacht -3. Heel erg koud in de tent dus! Raynor en ik hebben onze winterjassen bij ons, dus die doen we vannacht ook maar aan in de slaapzak. 

Omdat het zo hard waait, is koken niet echt handig. Er is een all-you can eat buffet op 10 minuten lopen, dus we gaan hier met de hele groep heen. Het eten bevalt goed en wij hebben zelfs nog mooie gesprekken met Charlie over filosofie, vrije wil en de liefde.
Op kamp gaan we allemaal meteen naar bed, het wordt een erg koude nacht en morgenochtend vertrekken we om 5:40 naar Bryce om de zonsopgang te zien.