Arches national park

Vanmorgen vertrekken we om 8:30 naar Arches national park. Dit is een prachtig park met meer dan 1000 bogen (Arches dus). 
Het gave van deze reis is dat we hier heen gaan, dit is het verste park en bij de meeste rondreizen zit dit park niet in het programma. We zijn hier de hele dag, want vanavond slapen we weer op dezelfde camping. 
Als we aankomen in het park heeft Charlie twee opties voor ons. We kunnen of bij een stuk park blijven waar je makkelijk kunt wandelen en meerdere bogen kunt zien, waaronder the Windows. Of we doen een zwaardere hike naar Delicate Arch, een hele bekende Arch in Utah. 

Raynor wil het rustig aan doen en blijft bij the Windows en ik ga mee op de zwaardere hike.
Het is inderdaad een pittig stuk klimmen het eerste deel van de wandeling. We lopen over een soort brede rotsplateau. Het doet me denken aan de bekende Half Dome wandeling die je kan doen in Yosemite.

Het is een prachtige wandeling en op een gegeven moment gaan we een bocht om en komt opeens de Delicate Arch in zicht! Het is een enorme boog op de rand van een soort trechtervormige diepe rots. Iemand laat per ongeluk zijn flesje water vallen en deze glijd zo via de trechter de diepte in. Oppassen met lopen dus! 
Het is nog rustig, dus we hebben gelukkig tijd om een paar mooie foto's te maken.

Teruggekomen bij the Windows hebben we zelfs nog even tijd om hier rond te kijken. Ik maak een kort rondje langs de mooiste punten.

Raynor heeft alles al gezien en is ondertussen samen met Agnes foto's aan het maken van nummerplaten op de parkeerplaats. Agnes wil van elke staat een nummerplaat op de foto deze vakantie. Ook gooit Raynor zijn fotografie kunsten in de strijd en maakt hij een paar mooie close-up foto's van de lokale bloemen en planten.

Het is pas 12:30, dus er is nog tijd voor een middag wandeling. Charlie heeft een mooie wandeling door Devils Garden uitgezocht. Dat is precies de wandeling die ik ook graag wilde doen. Hier kan je meerdere Arches bezoeken. 

We komen eerst langs landscape Arch. Deze boog kan je alleen nog maar van een afstandje bekijken. Vanwege het risico op vallende rotsstukken, mag je hier niet meer te dichtbij komen. 

Een stukje verder komen we bij een spannend stuk, waarbij je over rotsblokken stijl omhoog moet klimmen. Raynor durft hier niet verder te wandelen en dus ga ik alleen verder over het rotsige pad. Het is een prachtige wandeling en op een gegeven moment kom ik de groep weer tegen op een rotsblok met aan beide kanten een afgrond. Ik vind het hier ook best spannend om te lopen. Het uitzicht is wel heel mooi, we zitten erg hoog, dus je kan in de verte allerlei bogen zien. Ook zie je in de verte de bergen van Colorado. 

Er is een soort spleet in de rotswand in het pad, waar je overheen moet springen. Dat vind ik echt superspannend met aan elke kant een afgrond. Charlie moedigt me aan om het wel te doen, gewoon om aan mezelf te bewijzen dat ik het kan. Met hulp van Charlie spring ik eroverheen. Het is nog een heel stuk wandelen naar Double O Arch, te ver voor mij, dus ik besluit terug te gaan en een zijpad te nemen naar twee andere Arches. Navajo Arch en Partition Arch. Het is een rustige wandeling, weinig mensen op het pad. Bij Navajo Arch is zelfs niemand te bekennen en ben ik de enige! Best bijzonder om zo een momentje voor mezelf te hebben in deze prachtige natuur. Navajo Arch is een soort boog naar een binnenplaats met daarin een boom, een soort geheime doorgang.

Ik neem hetzelfde pad weer terug en kom Raynor weer tegen. Samen gaan we terug naar de rest van de groep, die al in het busje zitten. 
We gaan terug naar de camping om te eten en vanavond de zonsondergang te zien bij Death Horse point. 
We eten vanavond pizza van de pizzeria. Charlie heeft lekker pizza besteld. Omdat we met een grote groep mannen zijn is de pizza al snel op en willen zij eigenlijk nog meer pizza. We moeten wel op tijd weg om de zonsondergang te kunnen zien, dus er worden wat pizza's besteld, welke we dan onderweg ophalen en bij Death Horse point opeten. Lisa en ik nemen ook wat wijn mee voor bij de pizza. Een echte zonsondergang party dus! Met pizza en wijn.
Charlie legt uit dat Death Horse point zo genoemd wordt, omdat er ooit een groep paarden is achtergelaten zonder eten en drinken. Beneden in de vallei ligt de Colorado rivier en de paarden hadden op een gegeven moment zo'n dorst dat ze over de rand zijn gesprongen naar de rivier, zo hun dood tegemoet. Best een heftig verhaal!
Het is wel echt een prachtige plek om de zonsondergang te zien, de foto's spreken voor zich! 

Ondanks dat Raynor en ik moe zijn, zijn we blij dat we toch gegaan zijn. Een deel van de groep is op het kamp achtergebleven, maar ik vind echt dat ze iets gemist hebben! 
Het is ook wel heel cool om hier op de rotsen te zitten met een prachtig uitzicht en dan ook pizza te eten en wijn te drinken. Het is echt even genieten!
Terug op het kamp, hebben we allemaal wel zin om het een beetje laat te maken. Raynor en ik hebben een fles tequila gekocht en ik heb ook nog een fles rosé, die ik vanavond al had opengemaakt. Het wordt een gezellige avond en de fles tequila is al snel leeg! 
We krijgen zelfs nog een hilarisch verhaal te horen van iemand uit de groep, maar what happens in Moab, stays in Moab. Dus dit verhaal kan ik niet met jullie delen.
Wel hebben we ons gelach iets te hard gedeeld met de camping en daardoor komt Charlie ons vragen iets stiller te zijn. We besluiten maar naar bed te gaan, want het is alweer 23 uur en we moeten morgen weer vroeg op. 

Morgen vertrekken we naar Monument valley. Het gebied van de Navajo indianen.